Waarom speltherapie?
Wanneer de ontwikkeling van een kind tijdelijk niet voldoende groeit, is speltherapie een effectief hulpmiddel. Hierdoor kan de ontwikkeling van het kind weer op gang worden gebracht. Door middel van spel krijgt het kind gelegenheid om te ontspannen, gedachten, gevoelens en wensen te uiten, ervaringen te verwerken en te experimenteren met allerlei vormen van gedrag. De speltherapeut biedt het kind de mogelijkheid om nieuwe ervaringen op te doen. Door middel van nieuwe ervaringen krijgt het kind de mogelijkheid emotioneel en cognitief nieuwe inzichten te verwerven. Immers, spel is de taal van het kind.
Wanneer speltherapie?
Wanneer (ingrijpende) gebeurtenissen of (psychische) problemen de sociale en emotionele ontwikkeling van het kind belemmeren, kan speltherapie spelenderwijs een oplossing bieden.
Er kan aan de volgende problemen gedacht worden:
- Problemen met het uiten van gevoelens zoals, boosheid, angst en verdriet
- Te weinig zelfvertrouwen, een negatief zelfbeeld
- Last van nare gebeurtenissen, nachtmerries, angsten, trauma’s
- Hechtingsproblemen
- Moeilijkheden in de omgang met leeftijdsgenootjes, niet kunnen samenspelen, pesten, teruggetrokken gedrag
- Moeilijkheden in de omgang met volwassenen, gedragsproblemen, slecht luisteren,
Hoe werkt speltherapie?
Mijn therapieruimte is zo ingericht dat kinderen de gelegenheid krijgen bijna elke vorm van spel die zij op dat moment prettig vinden te kunnen spelen. Hierbij kunt u denken aan verkleedspullen, gezelschapsspellen, een tekenwand, poppen, dieren, voertuigen, teken- en knutselmateriaal, bouwmaterialen, etc.
De speltherapeut heeft alle aandacht voor het kind en bouwt met hem of haar een vertrouwensrelatie op. Dat duurt soms een paar weken, maar soms ook sneller.
De therapeut volgt het kind in zijn spel, brengt onder woorden wat er gebeurt in het spel en/of speelt mee. De speltherapeut sluit aan bij de initiatieven van het kind, leert de speeltaal van het kind begrijpen en ondersteuning te geven bij het uiten en verwerken van problemen. De ervaring leert mij dat kinderen in spel snel vertrouwd raken en zich veilig voelen. Hierdoor krijgen zij de kans zich vrij te uiten. Kinderen ervaren deze manier van werken zeker niet als therapie. Vaak hoor ik hen aan het eind van een sessie vragen; ” wanneer mag ik weer komen spelen? “